zondag 24 juli 2016 

Een gewone zondag thuis; overdag heerlijk, maar de zorg in de nacht en zondagochtend vallen me nog steeds zwaar. Omdat Bert de armen nog maar een klein beetje kan gebruiken, help ik een paar keer iets anders te gaan liggen of om te draaien. Dat omdraaien is een heel ‘ritueel’; eerst zoveel mogelijk opzij trekken met behulp van het glijzeil en -laken, dan een knie omhoog doen en zo opzij draaien. Vervolgens een kussen in de rug, andere knie optrekken en een kussen tussen de knieën. Daarvoor gebruiken we nu een rolkussentje, dat nog bij de kampeerspullen lag. Dan een klein kussen onder de hand/onderarm. Als hij later weer op de rug wil alle kussentjes weghalen, benen recht leggen en ‘omkiepen’ met het glijlaken. Dan kleine kussentjes onder beide onderarmen. Dat laatste is, omdat er anders schrale plekken op de ellebogen ontstaan.

Ook de ochtendzorg, ontbijt en medicijnen geven, helpen op de toiletstoel, wassen en aankleden en vervolgens in de rolstoel ‘tillen’ vind ik zwaar en het duurt erg lang. Met mensen afspreken voor 11 uur gaat dus niet, ik heb echt een paar uur nodig om het allemaal voor elkaar te krijgen.