zaterdag 2 juli 2016

Gelukkig is Emil er vandaag; kan hij me bij het notariskantoor afzetten en dan ga ik samen met Bert met de regiotaxi weer terug, als we klaar zijn.

Keurig op tijd is de rolstoeltaxi er en gaan we naar binnen. Even kletsen en koffiedrinken en dan begint het voorlezen; een langdurig geheel, uiteraard. De notaris neemt af en toe de tijd nog even iets toe te lichten. Als we bijna bij het eind zijn, krijg ik een sms-je: de regiotaxi komt eraan! Ik had een tijd gereserveerd, maar de taxi is nu weer erg vroeg en het heeft net iets langer geduurd dan ik had gedacht.

Het voorlezen is precies klaar en het is tijd om te ondertekenen, als de rolstoelbus er is. Ik loop er even heen om het uit te leggen en te vragen of ze een paar minuten kunnen wachten, maar dat blijkt dus niet te kunnen….. “Ik moet nog meer mensen halen en dan loopt de hele planning mis”, krijg ik te horen. Dus vertrekt hij, zonder ons.

Na het ondertekenen ga ik bellen; proberen zo snel mogelijk een andere taxi te krijgen. Maar alleen al ‘erdoor komen’ duurt een tijd en uiteindelijk krijg ik te horen dat een aanvraag minstens een uur van tevoren moet. Nu zo snel mogelijk een taxi sturen kan dus niet…. Ik heb echt de pest in; hier binnen blijven zitten kan niet, de mensen van het notariskantoor willen uiteraard naar huis. En buiten op de stoep blijven staan lijkt me ook niets. Uiteindelijk besluiten we dan maar naar huis te lopen; het fietspad aan de overkant van de Oude IJssel is gelukkig wel een rustige route, maar het is best nog een end. Bert en ik sturen de rolstoel om de beurt; het hele stuk is voor zijn hand niet te doen, maar gelukkig kan ik ook ‘rijden’ met de besturing achterop.

Opnieuw ben ik zo blij dat we over een poosje een eigen auto hebben!!