Zondag 2 april 2017 Fons en Bernadet komen eten, gezellig. Bert is de afgelopen dagen flink aan het oefenen geweest met de omgevingsbesturing en hij wil de deur voor ze opendoen. Dus, zodra de bel gaat, rijdt hij naar de deur tussen de kamer en de hal en kan vandaaruit de dranger op de voordeur bedienen. Fons en Bernadet staan wel een beetje raar te kijken. Door het glas van de deur kunnen ze ons in de kamer zien, maar niemand komt naar de deur. En het duurt vrij lang voor Bert via het menu, met het zuigpijpje de deur open heeft. Als de deur ineens ‘vanzelf’ opent, begrijpen ze het. Toch wel heel fijn dat Bert dit zelf kan; zou het een keer nodig zijn in een speciale situatie, dan kan hij zelf het huis uit komen. De drangers op de tussen- en voordeur hebben wel een nadeel; de deuren gaan ‘zwaar’ open. Bovendien gaat de voordeur na enige tijd vanzelf dicht. Als ik dus een prullenbak ga legen in de Kliko, moet ik me haasten, anders is de voordeur dicht. Ik heb nu dus maar de gewoonte de knip die op de voordeur zit naar beneden te doen, dan blijft de deur op een kier staan. De tussendeur draait nu ook de andere kant op, dat was de eerste week ook erg wennen!Zaterdag 1 april 2017 Samen naar de stad om een nieuwe koelkast en diepvries te kopen; ik ben laatst al een keer alleen geweest om alvast te kijken, maar uiteindelijk willen we samen de keuze maken. Wij hebben nu een koel/vries combinatie ingebouwd in de keuken en een oudere koel/vrieskast in de berging. Maar die laatste wordt heel slecht en de inbouwkoelkast heeft een plek waar het steeds warm is… ook niet de bedoeling. We hebben dus besloten een nieuwe inbouwkoelkast te kopen en een aparte grote diepvrieskast voor in de berging. Goed dat Bert mee is, want ik ben niet zo van het ‘afdingen’. Maar Bert wel, en er is niet eens zoveel moeite voor nodig om een goede korting te krijgen 😉.

Zaterdag 1 april 2017 Samen naar de stad om een nieuwe koelkast en diepvries te kopen; ik ben laatst al een keer alleen geweest om alvast te kijken, maar uiteindelijk willen we samen de keuze maken. Wij hebben nu een koel/vries combinatie ingebouwd in de keuken en een oudere koel/vrieskast in de berging. Maar die laatste wordt heel slecht en de inbouwkoelkast heeft een plek waar het steeds warm is… ook niet de bedoeling. We hebben dus besloten een nieuwe inbouwkoelkast te kopen en een aparte grote diepvrieskast voor in de berging. Goed dat Bert mee is, want ik ben niet zo van het ‘afdingen’. Maar Bert wel, en er is niet eens zoveel moeite voor nodig om een goede korting te krijgen 😉.

Vrijdag 31 maart 2017 Mijn twee werkdagen zitten erop; fijn weer aan het werk te zijn, maar ik ben zo op vrijdagavond best moe. De ontvangst op school was echt fijn; allerlei collega’s en ouders lieten weten zo meegeleefd te hebben en blij te zijn dat het weer wat beter ging. De kinderen reageerden ook fijn, al hadden zij minder meegekregen van de situatie, uiteraard.

Dinsdag 28 maart 2017 Voor controle naar de revalidatiearts; ze is blij ons te zien. “We waren allemaal enorm geschrokken van de berichten een paar weken geleden, fijn dat het nu beter gaat”, zegt ze. Ik stuur de ‘algemene’ mail ook altijd door naar de ergotherapeute van Klimmendaal, die ze weer doorgeeft aan de collega’s. Toen het er echt ernstig uitzag heeft Kitty, de fysiotherapeute, zelfs een keer gebeld. Die was helemaal van streek. Je merkt echt persoonlijke betrokkenheid van dit team. De fysiotherapie bij Klimmendaal is gestopt; nu José thuis komt is dat eigenlijk voldoende. Er zijn hier geen doelen meer die ‘behaald’ kunnen worden. Wel blijven we aan het team verbonden; dus af en toe een controle door de dokter en als het nodig is kunnen we een beroep doen op de ergotherapeute of een andere deskundige.

Maandag 27 maart 2017 Bezoek van Mark, de personeelsmanager van Bert. Hij komt overleggen over de afkeuringsprocedure. Dat kan nu worden doorgezet; het bedrijf krijgt dan de salariskosten van Bert vergoed. We hebben het nog eens met iemand besproken, maar er lijken voor ons geen nadelen aan te zitten. Wij krijgen wat papieren die we verder moeten invullen en opsturen, dan kan dit worden afgerond. Wel bijzonder eigenlijk: straks wordt Bert volledig arbeidsongeschikt verklaard, zonder dat we de keuringsarts ooit ontmoet hebben. Maar zij heeft alle gegevens van de behandelaars steeds doorgekregen, dus dan is de situatie wel duidelijk. Mark gaat nog overleggen of er ook ontslag komt; dat is voor ons wel gunstiger. Zodra Bert wordt ontslagen heeft hij, hoe bijzonder, recht op een soort afvloeiingsregeling. Dat is bij wet bepaald; is eigenlijk bedoeld om mensen te helpen in de overgang naar een andere baan. Dat je dat ook krijgt als duidelijk is dat je nooit meer kunt werken is best bijzonder. Het gaat om een behoorlijk bedrag, dus voor ons is het veel prettiger als dat wel gebeurt.

Weekend 18 en 19 maart 2017 Het gaat nu echt, stapje voor stapje, beter met Bert. Buikpijn is helemaal weg, duizeligheid is veel minder en hij kan elke dag een poos in de rolstoel zitten. Hij is wel meer afhankelijk van de beademing. Toen hij net thuis was van het CTB, gebeurde het nog weleens dat het apparaat een piep gaf, als teken dat hij lucht moest ‘happen’. Nu gebeurt dat niet meer, hij voelt zich benauwd als hij het niet regelmatig doet. En als hij met de tilmat van bed in de rolstoel wordt geplaatst, moet hij tussendoor echt even het apparaat gebruiken. Maar goed, daar is het tenslotte ook voor. De omgevingsbesturing is hij ook aan het uitproberen. Met een blaaspijpje aan de rolstoel kan hij een app op de telefoon bedienen. Hiermee kan hij de lampen aan- en uitdoen, de deuren openen en de televisie en Ziggo-box bedienen. Dat is wel een kwestie van oefenen, want het gaat niet echt vlot. Maar wel fijn dat hij het kan! Het omschakelen van de omgevingsbesturing naar het bedienen van de telefoon zelf is wel lastig, dat lukt niet goed. Moeten we even iemand van RTD vragen hier nog een keer naar te komen kijken.

Vrijdag 17 maart 2017 Henny Jongerius, onze vroegere pastor, komt vandaag. In de dagen dat het zo heel slecht ging is hij een paar keer geweest. Bert heeft hem ook gevraagd, samen met Dik, de dominee, de (eventuele) uitvaartdienst te doen. Bert heeft toen duidelijk aangegeven wat hij voor ‘thema’ naar voren zou willen laten komen. Henny en Dik hebben dit samen besproken en nu komt Henny om nog wat dingen door te nemen. Ook dit ‘voelt’ wel heel raar; bij iemand die echt terminaal is, is het natuurlijk fijn dit te kunnen overleggen. Maar met Bert lijkt het alleen maar elke dag wat beter te gaan… Maar net zoals met de uitvaartonderneming: wel goed om dit te bespreken, te weten wat wij willen.

13 t/m 16 maart 2017 Een paar dagen ‘van alles wat’; de huisarts komt maandag langs. Hij onderzoekt de buik en denkt dat er misschien een ontsteking is van de urinebuis, van de nieren naar de blaas. Dus weer een antibioticakuur, hopen dat die effect heeft. Dinsdagavond een bridgewedstrijd(je) van onze lesclub; die stond al een poos gepland en ik vind het fijn dat wel door te laten gaan. We spelen bij ons thuis; Bert ligt op bed en kan ik tussendoor wat te drinken geven. Woensdag bezoek van Marca; het blijft toch zo fijn hoe zij meeleeft en belangstelling toont! Donderdag is de buikpijn gelukkig ‘verdwenen’! De dokter heeft het dus waarschijnlijk goed gehad met zijn diagnose. Nu de pijn weg is voelt Bert zich direct een stuk beter. Het douchen gaat weer goed, net als een poos in de rolstoel zitten. Gelukkig!

11 en 12 maart 2017 Geen goed weekend…..Bert is moe en duizelig, heeft zaterdagavond echt koorts en behoorlijk veel buikpijn. Een zeurende pijn, die bij het omdraaien erger wordt. Toch maar weer de weekendarts laten komen, maar die kon niet echt een oorzaak vinden. Gewoon maar paracetamol dus om de pijn te onderdrukken en de temperatuur omlaag te krijgen.