Dag 3, maandag 31 maart: Aken – Mülartshütte Bert: V Aken A Mülartshütte A 15 km W goed, droog O op een camping E ravioli uit blik T 32,5 + 15 = 47,5 km Verkeerd gelopen en erg vroeg op de camping. Verder doorlopen geen alternatief omdat we dan waarschijnlijk in het bos moeten overnachten. De camping is erg eenvoudig en heeft een zeer beperkte winkel. Morgen plannen we een grotere afstand. Aanvulling : Op de camping was een soort kantine in de vorm van een soort serre zowel aan het kantoor als aan de winkel gebouwd. Via een luik kon je spullen uit de winkel bestellen en die in de kantine opeten/ drinken. Het luik was de centrale plaats waar enkel mensen omheen gegroepeerd zaten en af en toe een fles bier bestelden. De eigenaar zat op een kruk in de winkel en het gesprek werd dan ook door het luik gevoerd. Wij hadden de indruk dat het dagelijkse biertje en het gesprek voor sommige hun enige dagelijkse afleiding was. Duidelijk een publiek een beetje aan de onderkant van de samenleving die nog net de kosten van een standplaats konden betalen. In het dorpje was trouwens een uitstekend hotel, waar we op het terras nog een biertje hebben gedronken, Het hotel was zeker ook geschikt om in te overnachten. Op de camping stikte het trouwens van de konijnen, ze schoten onder alle caravans vandaan als je er langs liep.  Helma: Bij het ontbijt (buffet) in de jeugdherberg krijgen we ook de spullen voor ons lunchpakket; een peer, zakje drinken, bakje yoghurt, knopper-koek en een pakje kleine koekjes. Verder mogen we zoveel broodjes klaarmaken als we willen. Uitstekend verzorgd dus! Om 8.20 uur kunnen we al gaan lopen. Dat is wel een groot voordeel van overnachten in een pension of jeugdherberg: geen tent opbreken ’s morgens, maar alleen de rugzak pakken en je kunt gaan. Het is lekker weer: wel bewolkt maar gelukkig droog! De wandelroute E8 hebben we al snel gevonden; er staat echter geen duidelijk markeringsteken om aan te geven dat dit de E8 is. We volgen aanwijzingen in de vorm van een pijl, die soms dicht en soms open is. Deze tekens staan wel op de kaart aangegeven: soms gaan ze allebei dezelfde kant op, soms moet je een van beide volgen. Even wennen, verwend als we zijn met markeringen van het Pieterpad en de Britse wandelroutes. Na een koffiepauze in een conditorei in een dorpje onderweg kunnen we de markeringen niet meer vinden. Na zoeken en een stuk verkeerd lopen kan Bert op de kaart gelukkig wel vinden hoe we verder moeten. Ook later in een stuk bos lopen we fout; als je tijdens het lopen een beetje in gedachten bent, let je niet meer goed op. En zeker in een stuk bos met weinig markeringen mis je er dan zo een. Een stukje verderop komen we bij een leuke camping bij het gehucht “Mülartshütte”. De camping ligt mooi tussen de bomen aan een snelstromend beekje. We moeten hier blijven, of nog een heel stuk verder lopen naar het eerstvolgende dorp. Het is pas 13.30 uur, maar we besluiten hier maar te blijven. Het volgende dorp is nog behoorlijk ver en ik heb, zeker na het fout lopen, niet zo’n zin meer om door te lopen. Hoewel we maar 15 km. hebben gelopen zijn we best lang onderweg geweest. We blijven dus op de camping; tent opzetten tussen de stacaravans, waarvan een deel nu “bewoond” is. Heel veel konijnen en een aparte receptie/winkel/café met glazen serre. De beheerder zit in het gebouwtje, dat aan drie kanten een opening heeft. Voor de receptie moet je bij het ene raam zijn, voor het kopen van spullen bij het tegenoverliggende, en als je in de serre zit kun je bij de bar wat te drinken bestellen. We gaan het “dorp” nog even in, maar dat blijkt echt niets te zijn; alleen de molen waar het plaatsje naar genoemd is, een hotel-restaurant en een bushalte. Er is dus wel een hotel, wat niet op de route was aangegeven! Er is ook geen winkeltje, dus we moeten het doen met hetgeen we in het camping-winkeltje kunnen kopen. Na een biertje op het terras van het restaurant (het is fris maar heerlijk zonnig!) gaan we weer naar de camping. In de serre drinken we nog wat en werken we de dagboeken bij; een paar treurige mensen zitten hier ook te drinken en ontstellend veel te roken. Bert koopt een blik ravioli, wijn, melk en chips en dan kunnen we gaan eten en weer vroeg naar bed.

Dag 2 zondag 30 maart Margraten-Aken Bert: V Margaten A Aken A 22,5 km W lekker weer zelfs deel zonder jas gelopen O jeugdherberg Aken op 5 persoonskamer met eigen douche E Grieks Italiaans T 10 + 22,5 = 32,5 km Aanvulling : Ook van deze dag nog geen verslag gedaan. Naar mijn idee hebben we lekker gelopen en was de jeugdherberg goed te vinden. We hebben die dag nog geen route gelopen maar via een Google Earth kaart gelopen. Na aankomst in een hele mooie jeugdherberg die ook erg groot en vrijwel leeg was zijn we Aken ingegaan. Het was regenachtig en vrij koud. Het centrum lag nog behoorlijk ver weg dus daar hebben we niet veel / niets van gezien. We hebben gegeten in een leuk restaurant, in een soort serre, niet zo ver van de jeugdherberg af. Helma: En dan lopen we ’s morgens om kwart over 8 door de stille straten het plaatsje Margraten weer uit. Echt heel stil is het nog overal en ontzettend mooi! Een heldere lucht, mooie glooiende heuvels en een fijn wandelpad. De route blijft leuk en afwisselend: door de heuvels, door wat plaatsjes en op een moment dat we eraan toe zijn een perfecte koffiezaak. Bert heeft dit stuk route zelf uitgestippeld met de hulp van Google Earth en het blijkt prima te doen met de luchtfoto’s en de routebeschrijving. Om kwart voor 1 passeren we de Duitse grens. Ja, nu wordt het echt! Een foto maken van het douanebordje als herinnering, al is de achtergrond niet echt mooi. Een vrij drukke straatweg met wat verlopen winkels. We lopen hier in feite al door de buitenwijken / voorstadjes van Aken. De mooie heldere lucht is behoorlijk aan het betrekken; we hopen dat we nog droog de jeugdherberg kunnen halen, want het ziet er dreigend uit. De jeugdherberg hebben we via internet gereserveerd, dus we zijn in ieder geval zeker van onderdak. Een ongelukje met een van mijn stokken: de dopjes voor gebruik op asfalt zitten erop. Helaas kent Duitsland veel ronde putten met kleine openingen in de rand. Een keer verkeerd neerzetten van de stok zorgt ervoor dat de punt in zo’n opening verdwijnt: bij het terugtrekken is het dopje in de put achtergebleven! Zonder zoeken komen we om kwart over 2 bij de jeugdherberg. Gelukkig vallen de eerste regendruppels ook pas als we het pad naar de jeugdherberg oplopen, dus ook wat dat betreft zit het mee. De eerste echte wandeldag zit erop. Jammer dat het in Aken regent, zodat we niet veel van de stad kunnen bekijken, maar verder zit alles mee; internetcafé voor een eerste stukje op de site, leuk cafeetje voor een biertje, grote kamer in de jeugdherberg en een gezellig restaurant in de buurt.