Dag 1, zaterdag 29 maart 2008: Doetinchem – Maastricht – Margraten
Bert:
V Maastricht A Margaten A 10 km W lekker weer O pension kamer in Margaten E Bij een Wok Chinees in Margaten T = 10 km
Aanvulling : Van deze dag heb ik niets opgeschreven. We zijn met de trein naar Maastricht gegaan en hebben bij de ANWB een stempel gehaald. Leuk was dat het meisje aan wie we om een stempel vroegen eerst aan haar collega ging vragen of ze wel op die vreemde kaarten zo een stempel mocht zetten.Toen we vertelden waarvoor het was reageerde iedereen, ook publiek in de winkel, enthousiast. Nadrukkelijk hebben we gezegd dat we het gingen proberen. We hadden immers nog geen kilometer richting Rome gelopen. Het lopen ging lekker en de route klopte goed. Het overnachtingadres was in een gewone woonwijk. De mensen hadden eerder een pension gehad en hadden nu nog af en toe gasten omdat ze het leuk vonden en nog steeds op de VVV site stonden. Leuk was dat de eigenaar eerst dacht dat we aan het trainen waren voor de tocht.
Helma:
Een vreemde dag: na al die maanden, jaren voorbereiding eindelijk vertrekken. Onderweg in de trein, zeker het eerste stuk tot Arnhem, goed kijken. Als alles goed is zien we dit maanden niet meer terug.
In Maastricht even wat eten en een stempel halen bij de VVV (in het ANWB-kantoor). Die stempel is voor onze kaarten; we willen van elke dag een stempel of sticker verzamelen. De eerste stempel is van onze kerk thuis, we hopen de laatste in de Sint Pieter in Rome te gaan halen. Het schijnt dat je, bij vertoning van zo’n kaart een oorkonde van het Vaticaan kunt krijgen.
Als we bij de VVV om de stempel vragen, moet het meisje dat ons helpt eerst vragen of dat wel “mag”. Maar als haar leidinggevende hoort waarvoor het is, is dat natuurlijk geen probleem; het zorgt er wel voor dat allerlei omstanders ons ook veel succes wensen!
Het is vandaag een klein stukje lopen, naar een pension in Margraten. Net genoeg om het gevoel te krijgen dat we onderweg zijn.
’s Middags, na aankomst in het pension, even de stad in en op een terrasje wat drinken. Dit gevoel: enerzijds de onzekerheid over de komende weken, maanden, anderzijds de voldoening van het lekker weg zijn, niets hoeven behalve lekker op een terrasje in een nieuwe plaats zitten. Ik kan alleen maar hopen dat we dit gevoel nog veel zullen hebben.