Blogopmaak

maandag 9 januari 2017

Vandaag begint Emil met de nieuwe opleiding; het was prima dat hij een poos hier was, maar nu ik weer ‘eigen baas’ ben in de badkamer is dat ook wel lekker….

Een studiedag vandaag. Sinds ons bestuur vorig jaar gefuseerd is met een ander schoolbestuur hebben ze besloten de gebruikelijke nieuwjaarsreceptie te vervangen door een studiedag voor alle aangesloten scholen. ’s Ochtends zijn er workshops op een aantal scholen, ’s middags een gezamenlijke bijeenkomst met een presentatie bij de Dru in Ulft en aansluitend een ‘receptie’ met hapjes en drankjes. Best leuk, zo kom je ook eens op een andere school en leer je collega’s iets beter kennen.

Voor de workshops kon je vooraf uit een aantal onderwerpen kiezen. Ik moet ervoor naar een school in ’s Heerenberg; we hebben met een paar collega’s die daar ook heen moeten afgesproken, dus ik kan meerijden.


Het is een boeiende en gezellige dag. Het werkt echt goed zo, vooral omdat je in de workshops met mensen van allerlei scholen zit. Eerder was het bij de receptie toch zo dat je vooral met je eigen collega’s en oud-collega’s een praatje maakte, nu ‘mengt’ het was meer.

Aan het begin van de receptie staan de bestuursleden klaar om iedereen de hand te schudden. Vroeger kende ik die mensen eigenlijk niet, maar sinds ik een poos in de GMR heb gezeten zijn het wel bekende gezichten. En omgekeerd, nu weten Lucy en Geert ook mijn naam. Lucy is nu algemeen directeur; Marca heeft haar op de hoogte gehouden van onze situatie en ook de mails regelmatig doorgestuurd. Maar dat zij nu, op deze drukke bijeenkomst vraagt hoe het met me gaat, doet echt goed!

Tijdens de receptie kom ik een collega van Dichterbij tegen, dezelfde die we vorig jaar bij Amphion troffen met har partner. Toen vond ik het best raar dat zij net deden of ze niet zagen dat Bert in een rolstoel zat. Nu vraagt ze me: ”Hoe is het nu met Bert? We schrokken zo toen we jullie een poos geleden zagen, wisten eigenlijk niet wat we moesten zeggen en ik durfde het ook niet te vragen”. Ja, dat kan natuurlijk, mensen schrikken en vinden het dan eng om vragen te stellen. Zou ik zelf waarschijnlijk ook gedaan hebben in zo’n situatie…


Als ik thuiskom vertelt schoonzus Marion, die vandaag bij Bert is geweest, dat er gebeld is door het centrum voor thuisbeademing. Morgenochtend komt iemand meetapparatuur brengen en uitleg geven hoe dat gebruikt moet worden ’s nachts.


Share by: