7 maart 2017

Berts verjaardag, een dag met een dubbel gevoel. Vorig jaar was het bericht, een paar dagen eerder, dat hij nooit meer zou kunnen lopen een schaduw over de dag. Nu blijft er de onzekerheid: was de situatie van drie weken geleden een echte teruggang en is er nu een (laatste) opleving? Of was het toen een niet ontdekte ontsteking en valt het allemaal wel mee? Ik denk zelf het laatste, maar misschien is dat gewoon hoop?

Het lukt Bert vandaag een poosje in de rolstoel te zitten. Houdt hij zomaar een paar uur vol! Echte verjaarsvisite hebben we niet gepland, maar gisteren is schoonzus Marion geweest, vandaag komen Helma en Ada even aan. Kunnen zij ook helpen Bert weer op bed te leggen.

Gisteravond heb ik ook weer gebridged. Dat hadden we vanwege Berts verjaardag naar de maandag verschoven; het was fijn om er even ‘uit’ te zijn.