zondag 12 februari 2017

Alweer/ nog steeds niet lekker, zo naar dat hij vandaag in bed wil blijven… Dat is tegenwoordig zelfs met een extra dekbed. Onvoorstelbaar als je bedenkt dat ik vroeger degene was die het soms koud had als Bert liep te puffen. Maar natuurlijk, als spieren niets meer doen krijg je het koud.

In de loop van de dag neem ik zijn temperatuur op. Die is wel heel laag, rond de 34 graden. Nu geeft een oorthermometer misschien iets minder aan dan het echt is, maar ik besluit toch de huisartsenpost te bellen.

Zodra ik de telefoniste vertel hoe hij zich voelt en hoe laag de temperatuur is, belooft ze dat er een arts op huisbezoek komt. Inderdaad arriveert een klein uur later de dokter, met een arts in opleiding en de chauffeur van de huisartsenpost-auto. De dokter doet wat onderzoekjes en neemt ook de temperatuur op; inderdaad komt hij op hetzelfde uit als ik had gemeten. “Dat kan duiden op een ontsteking, soms leidt dat tot ondertemperatuur in plaats van koorts”, zegt hij. Direct gevaarlijk is dat niet, lekker warm in bed blijven en overleggen met de huisarts morgen. De chauffeur vraagt of hij ook de temperatuur mag opnemen en is onder de indruk van de cijfers. “Heb je dat nog nooit gezien dan?”, vraagt Bert. “Jawel, bij een overledene”, antwoordt hij. Dan lijkt hij zich te realiseren dat dat niet zo’n passende opmerking is, maar wij kunnen er wel om lachen.